Dlatego powikłania po wszczepieniu implantów zdarzają się niezmiernie rzadko. Szanse powodzenia i potencjalne problemy po implantacji. Jak z każdym zabiegiem medycznym, tak i w przypadku implantacji mogą pojawić się problemy lub komplikacje, ale w przypadku wykonania zabiegu w renomowanym ośrodku przez wykwalifikowanego implantologa
Oj, niedobrze! Ale, widzisz, piszesz o zabiegach za granicą. Jeżeli tam by się coś takiego zdarzyło, to myślisz, że byłoby inne podejście dentysty? Trudno oczekiwać, że zawsze to, za co płacimy, i to niemało, będzie wykonane na poziomie. Ja miałem problem z rentgenem zębów, niektórzy dentyści widzieli na nim jedno, inni - jeszcze coś innego. Czasami wydaje się, że ci ludzie tylko udają, że mają jakąś głęboką wiedzę. Ciekawe, że każdy nowy gabinet czy klinika, w którą pójdziesz, zleca zrobienie nowego rentgena, potem stomatolog siedzi nad nim z mądrą miną, opowiada, co wyczytał ze zdjęcia i inkasuje kilkadziesiąt złotych za konsultację. Ja mam tak od trzech tygodni - byłem w 3 klinikach, wszędzie prześwietlili mi zęby, pokiwali głowami i wzięli kasę, nic naprawdę nie robiąc. Zastanawiam się, ile razy można robić taki rentgen, może od samego promieniowania zęby mi wypadną!;)) Cytuj Po zabiegu pacjent otrzymuje od lekarza zalecenia odnośnie dalszego postępowania. Etap trzeci – ostateczna odbudowa Na wszczepionym implancie montowana jest następnie ostateczna odbudowa np. korona porcelanowa lub ceramiczna, czy też most, których kolor możemy dopasować do naszego naturalnego uzębienia, dzięki czemu nowoczesny Anatomiczna bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki sprawia, że zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Również infekcja zębopochodna może rozprzestrzeniać się, obejmując ujście zatok. Niezwykle istotne jest prawidłowe rozpoznanie przyczyny bólu tylnych zębów i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Zatoki to wypełnione powietrzem przestrzenie w kościach twarzoczaszki połączone z jamą nosową. Błona śluzowa zatok wytwarza duże ilości wydzieliny śluzowej, która umożliwia usuwanie zanieczyszczeń poprzez mechanizm śluzowo-rzęskowy. Zatoki przynosowe są wysłane nabłonkiem migawkowym pokrytym rzęskami. Wahadłowy ruch rzęsek umożliwia usuwanie wydzieliny z zatok na zewnątrz. Infekcje wirusowe przyczyniają się do obrzęku błony śluzowej nosa i zatok oraz zaburzeń w odpływie wydzieliny. Zbierająca się wydzielina stanowi pożywkę dla drobnoustrojów. W zatokach, dzięki odpowiedniej temperaturze i wilgotności, panują idealne warunki do namnażania się bakterii. W wyniku obrzęku śluzówki dochodzi do dysfunkcji ruchu śluzowo-rzęskowego, a także zamknięcia połączenia zatok z jamą nosową1. W krótkim czasie rozwija się stan zapalny, pojawia się ból głowy, twarzy, gorączka oraz ucisk w okolicach Przewlekłe zapalenie zatok (PZZ) jest stanem zapalnym błony śluzowej jednej lub kilku zatok przynosowych. To wieloczynnikowe zaburzenie o etiologii wirusowej, bakteryjnej i grzybiczej2. Wirusowe PZZ charakteryzuje się tendencją do samoograniczania, a leczenie ma charakter objawowy (środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i/lub leki zmniejszające przekrwienie). Klinicyści przyjmują, że zapaleniu zatok przynosowych można przypisać etiologię wirusową, jeśli objawy występują przez mniej niż 10 dni, a stan pacjenta nie ulega pogorszeniu. Jeśli objawy utrzymują się lub następuje pogorszenie, wówczas podejrzewa się ostre bakteryjne zapalenie zatok przynosowych. Leczenie PZZ obejmuje zastosowanie irygacji donosowych oraz miejscowych i ogólnoustrojowych farmakoterapii, w tym kortykosteroidów, leków zmniejszających przekrwienie, leków antyhistaminowych, antybiotyków i leków przeciwgrzybiczych. W przypadkach opornych na leczenie niechirurgiczne stosuje się funkcjonalną endoskopową chirurgię zatok (FESS)3. Leczenie chirurgiczne niezbędne jest w przypadku stwierdzenia trwałych zmian chorobowych, wady budowy nosa czy zatok. Obok klasycznych, inwazyjnych metod operacji zatok coraz powszechniej stosuje się mało inwazyjne metody wykorzystujące dostęp do nosa i zatok przez otwory naturalne – mikrochirurgię wewnątrznosową z wykorzystaniem techniki FESS lub bardziej celowaną technikę MIST. Technika FESS jest stosunkowo nową procedurą chirurgiczną stosowaną w leczeniu zapalenia zatok szczękowych. Rozszerza połączenie zatok z jamą nosową, aby ułatwić spływanie wydzieliny4. Z kolei MIST polega na usunięciu zmienionych chorobowo tkanek, z oszczędzeniem jak największej ilości zdrowych fragmentów błony śluzowej, przy jednoczesnym utworzeniu dobrego połączenia zatok z jamą nosową. Dostęp do zatok jest możliwy przez naturalne ujście w bocznej ścianie nosa, jak również przez zachyłek łzowy. Dostęp ten pozwala na usunięcie ciała obcego ze światła zatoki szczękowej, np. po wcześniejszej implantacji. Największe objętościowo zatoki szczękowe poprzez górną ścianę graniczą z dnem oczodołu, natomiast ściana przednio-dolna zatok szczękowych sąsiaduje z górnymi zębami (zdj. 1). Zdj. 1 Poprzez przez swoją lokalizację zatoki szczękowe są podatne na powikłania spowodowane źle dobranym leczeniem zębów, w tym leczeniem implantologicznym. Jednocześnie przewlekłe zapalenie zatok może prowadzić do zmian okołokorzeniowych zębów5. Implantacja dentystyczna jest procedurą o wysokim wskaźniku powodzenia, mającą bardzo pozytywny wpływ na jakość życia pacjentów. Aby uniknąć komplikacji, niezbędne jest dokładne zaplanowanie zabiegu. Przypadki przemieszczania implantów dentystycznych do zatoki szczękowej pojawiają się w stomatologii implantologicznej i poprzez zaburzenie mechanizmu śluzowo-rzęskowego lub wywoływanie reakcji zapalnej tkanek mogą prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zapalenie zatok6. Dużym problemem dla lekarzy implantologów jest boczny, bezzębny obszar szczęki cechujący się niską gęstością i małą liczbą kości spowodowanych przez resorpcję wyrostka zębodołowego szczęki i poszerzenie objętości zachyłka zębodołowego zatoki szczękowej. Bliskość struktur anatomicznych, takich jak zatoki szczękowe, sprawia, że w obszarze tym może dochodzić do pneumatyzacji zatok szczękowych. Niska gęstość kości i/lub nadmierna obróbka miejsca implantacji mogą skutkować niższą stabilnością i perforacją zatok przy przemieszczeniu implantów dentystycznych oraz rozwojem stanu zapalnego. Reabsorpcja kości wyrostka zębodołowego i postępująca pneumatyzacja jamy zatoki prowadzą do zmniejszenia wysokości kości szczęki, co jest główną przyczyną przesunięcia implantu w zatoce szczękowej7. Pierwszy przypadek przesunięcia implantu odnotowano w 1995 r. Większość implantów dentystycznych przesuwa się natychmiast lub wkrótce po wszczepieniu. Mechanizmy odpowiedzialne za migrację implantów dentystycznych do zatoki szczękowej kilka lat po zabiegu umieszczenia implantu są trudniejsze do zrozumienia. Miejscowa infekcja tkanki wokół implantu może skutkować rozprzestrzenianiem się infekcji z jamy ustnej do zatoki szczękowej8. Przypadki przemieszczonych implantów przedstawiają zdjęcia 2 i 3. Zdj. 2 Zdj. 3 Leczenie przemieszczenia implantu do zatoki szczękowej obejmuje chirurgię endoskopową przez jamę ustną i jamę nosową, niekiedy brak interwencji chirurgicznej i endoskopowej połączony z obserwacją. Jednak aby uniknąć powikłań ogólnoustrojowych, najlepiej jest jak najszybciej usunąć ciało obce9. Stosowanie krótkich implantów zazwyczaj umożliwia umieszczenie implantu we właściwym miejscu, jednak w pewnych przypadkach do uzyskania dobrego wyniku integracji implantu z kością niezbędne jest podniesienie dna zatok szczękowych (łac. Sinus lift) oraz regeneracja wyrostka zębodołowego szczęki10. Implanty umieszczone w tak zmienionych zatokach cechują się wysokimi wskaźnikami przeżywalności11. Przed przystąpieniem do zabiegu podniesienia dna zatok należy najpierw przeprowadzić diagnostykę laryngologiczną, a w przypadku stwierdzenia zmian patologicznych w obrębie zatok zastosować odpowiednie leczenie. Niezbędne procedury przed przystąpieniem do zabiegu Sinus lift to szczegółowy wywiad − badanie podmiotowe, badanie kliniczne przedmiotowe oraz badania radiologiczne. Badanie tomografii komputerowej jest pomocne w określeniu jakości i liczby kości wyrostka zębodołowego. Dzięki temu umożliwia diagnozę ewentualnej patologii zatoki szczękowej12. Tomografia komputerowa to złoty standard w diagnostyce zatok ze względu na jej zdolność do zapewniania wielu przekrojów przez zatokę w różnych płaszczyznach. Chociaż głównym wskazaniem do tomografii zatoki szczękowej jest podniesienie dna zatoki i ocena radiologiczna szczęki przed umieszczeniem implantu dentystycznego, ta metoda obrazowania jest coraz częściej stosowana również w celach endodontycznych i periodontycznych13. Podniesienie dna zatoki szczękowej polega na umieszczeniu materiału kościozastępczego pod błoną śluzową zatoki. Wskazaniem do zabiegu jest odległość pomiędzy zatoką a kością wyrostka zębodołowego mniejsza niż 7 mm. Dno zatoki szczękowej powinno być oddzielone od korzeni zębów kilkunastomilimetrową warstwą kości, a końcówki implantów nie mogą dochodzić do zatoki. Zabiegi typu Sinus lift niosą ze sobą ryzyko komplikacji śródoperacyjnych (perforacja błony śluzowej, uszkodzenie pęczka naczyniowo-nerwowego) i pooperacyjnych w obrębie zatok szczękowych. Komplikacje pooperacyjne mogą być wczesne (obrzęk, rozejście szwów, ostre zapalenie zatoki szczękowej, parestezje, przetoki) i późne (infekcja wszczepu i implantów, przerastająca wszczep tkanka łączna, przewlekłe zapalenia zatoki szczękowej, powstanie torbieli nabłonkowych, brak osseointegracji implantów). Leczenie nieprzewidzianych skutków leczenia implantologicznego pozostaje w rękach laryngologów. Pojawiły się opinie, że podniesienie dna zatoki powoduje pooperacyjne zapalenie zatok. Uniesienie błony Schneideriana może wpływać na homeostazę zatokową i prowadzić do zapalenia zatok poprzez czasowe zablokowanie drenażu zatoki14. Także niewłaściwie umieszczone implanty mogą przyczyniać się do wystąpienia zapalenia błony śluzowej i zwężenia drogi odpływu wydzieliny, a w konsekwencji zapalenia zatok15. Usunięcie ciała obcego z jamy zatoki można przeprowadzić przy użyciu różnych technik: ekstrakcji przez przetokę wewnątrz jamy ustnej, bezpośrednie podejście poprzez otwarcie bocznego okna w zatokach oraz chirurgię endoskopową przez jamę nosową lub jamę ustną. Podejście przez jamę nosową z funkcjonalną chirurgią endoskopową zatoki FESS jest leczeniem mniej inwazyjnym. W przypadku przetoki lub gdy ciało obce ma znaczną wielkość, niezbędne może okazać się podejście bezpośrednie16. Technika FESS pomaga usuwać przemieszczone implanty dentystyczne, jednak nie pozwala na usunięcie implantów, które wystają do zatoki17. Pomimo konieczności przeprowadzenia dalszych badań w celu oceny skuteczności FESS w leczeniu zapalenia zatok związanego z leczeniem implantologicznym, połączenie FESS z innymi technikami należy uznać za polecaną technikę przywrócenia prawidłowej homeostazy nosowo-zatokowej. Dane literaturowe przedstawiają korzystne wyniki tego podwójnego podejścia w leczeniu zapalenia zatok18. Biorąc pod uwagę anatomiczną bliskość pomiędzy ujściem zatok a zębami w tylnym obszarze szczęki, zapalenie zatok szczękowych może objawiać się jako ból zębów trzonowych i przedtrzonowych. Jest to przykład tzw. nieodontogennego bólu zęba. Rozróżnienie między bólem zębopochodnym a bólem twarzoczaszki i bólem związ... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Forum Stomatologii Praktycznej Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma ...i wiele więcej! Sprawdź Implantacja kilku wszczepów - planowanie i zabieg mnogiej implantacji. Implant w 15 minut - prezentacja przebiegu zabiegu z zastosowaniem szablonu dla implantacji pojedynczego wszczepu - czas zabiegu 15minut. Kiedy zdecydować się na implant zęba. Braki zębowe - przychodzi moment w życiu gdy zaczynają stanowić poważny problem. Co wtedy? Piękny, zadbany uśmiech na długie lata, to marzenie każdego z nas. Niestety często zdarza się, że choroby, uwarunkowania genetyczne czy nagłe wypadki, skutecznie nam to uniemożliwiają. W takich sytuacjach zbawienne zdają się być implanty stomatologiczne, dzięki którym mamy szansę skorygować braki w uzębieniu. Czy jednak implanty zębów są dobrym rozwiązaniem dla każdego? Niestety nie. W poniższym artykule przedstawiamy, w jakich sytuacjach należy unikać zabiegu wszczepienia implantów. Czym jest implant zębowy? Implant zęba to nic innego jak sztuczna struktura, która zastępuje utracone zęby. Podstawę implantu stanowi śruba (najczęściej tytanowa, bądź wykonana z tlenku cyrkonu), którą wszczepia się w miejsce, gdzie wcześniej znajdował się korzeń zęba. Na tę śrubę następnie umieszcza się koronę protetyczną. Kolor korony, jej przezroczystość i połysk dobiera się tak, aby jak najlepiej dopasować ją do naturalnych zębów. alt: Jak wygląda implant zębowy Współczesna stomatologia umożliwia wykorzystanie koron oraz implantów zębowych z różnych materiałów. Wybór jest uwarunkowany wieloma czynnikami, do których należą między innymi: struktura uzębienia, budowa anatomiczna kości, walory estetyczne, jakie chce uzyskać pacjent oraz jego możliwości finansowe. Kiedy wykorzystuje się implanty zębowe? Stomatolog może zalecić zastosowanie implantów zębowych w przypadku utraty pojedynczych zębów, jak również w celu odbudowy większych braków w uzębieniu. W drugim przypadku umieszcza się kilka implantów, które tworzą podstawę pod protezę. Zalecenia do leczenia implantologicznego: pojedyncze braki w uzębieniu spowodowane wyniszczeniem przez próchnicę, niewykształcone zawiązki zębowe, bezzębie (całkowity brak uzębienia). Jeżeli któreś z powyższych stwierdzeń dotyczy Ciebie, skontaktuj się z kliniką stomatologiczną w celu przygotowania planu leczenia implantologicznego. Implanty zębowe – powikłania Powikłania na wskutek wszczepienia implantu zdarzają się dość rzadko, niemniej jednak powinniśmy być ich świadomi. Najczęściej występujące powikłania to: poluzowanie lub odkręcenie śruby, opuchlizna, siniaki, podwyższona temperatura, ból zęba lub zębów sąsiadujących, krwawienie z zęba, powiększone węzły chłonne. Pacjenci często obawiają się również odrzucenia implantu. Warto wiedzieć, że takie powikłania zdarzają się niezmiernie rzadko, bo zalewie u 1-2%, a w przypadku nieprzyjęcia się implantu zębowego, zazwyczaj zaleca się kilkumiesięczną przerwę, po czym lekarz może zalecić ponowne wykonanie zabiegu. alt: Uśmiechnięta kobieta w gabinecie stomatologicznym Przeciwwskazania do wykonania zabiegu implantacji Wszczepienie implantu jednak nie zawsze jest dobrym rozwiązaniem. Istnieje szereg przeciwwskazań, które wykluczają ten rodzaj leczenia ubytków jamy ustnej, gdyż niektóre schorzenia mogą zaburzyć lub uniemożliwić integrację implantu zęba z kością. Wyróżniamy przeciwwskazania ogólne oraz miejscowe. Ogólne przeciwwskazania do implantów Są to przeciwwskazania związane z aktualnym stanem zdrowia pacjenta oraz przebytymi przez niego chorobami. Należą do nich: Ciąża W okresie ciąży najważniejsza jest ochrona rozwijającego się w łonie matki płodu. Zabieg wszczepienia implantu łączy się z koniecznością wykonania prześwietlenia rentgenowskiego, a w późniejszym czasie z leczeniem przeciwbólowym, antybiotykowym i przeciwzapalnym. Ponadto czas ciąży to okres wahań hormonalnych u kobiety, co może wpływać na stan dziąseł i zębów, a w rezultacie spowalniać proces integracji implantu z kością. Cukrzyca Nieustabilizowana i nieleczona cukrzyca bezwzględnie dyskwalifikuje pacjenta do zabiegu wszczepienia implantu. Powodem jest spowolniony czas gojenia ran oraz podniesione ryzyko nadkażenia bakteryjnego. Zabieg można wykonać u osoby, która dzięki leczeniu zdoła opanować cukrzycę i ustabilizuje poziom hormonów w swoim organizmie. Nowotwory Choroba nowotworowa skutkuje ogromnym osłabieniem i wyniszczeniem organizmu, a każdy zabieg, w tym również zabieg implantacji, dodatkowo osłabia pacjenta. Radioterapia, chemioterapia oraz leczenie chirurgiczne znacznie obniżają odporność pacjenta. Ze względu na zbyt duże ryzyko, w tym czasie nie wszczepia się implantów. Osteoporoza Zaawansowana osteoporoza podnosi ryzyko odrzucenia implantu, z uwagi na to, iż znacznie osłabia tkankę i jej zdolności regeneracyjne dlatego w takich przypadkach nie wszczepia się implantów stomatologicznych. Zaburzenia układu krzepnięcia Schorzenia układu krzepnięcia krwi niosą ze sobą ogromne ryzyko krwotoku oraz trudności w gojeniu się ran po zabiegu implantacji. Osoby z małopłytkowością, przed przystąpieniem do zabiegu, powinny farmakologicznie wyrównać krzepliwość krwi w swoim organizmie. Tzw. choroby wyniszczające (AIDS, narkomania, alkoholizm) U osób z chorobami wyniszczającymi organizm nie wykonuje się wszczepów implantologicznych. W przypadku osób chorych na AIDS brak odporności powoduje szereg schorzeń oraz utrudnia gojenia się ran. Ponadto istnieje ryzyko infekcji personelu wirusem HIV podczas wykonywania zabiegu. Co więcej, u osób cierpiących na choroby wyniszczające organizm obserwuje się silne stany zapalne w jamie ustnej, nierzadko o charakterze ropnym, choroby dziąseł oraz zmiany próchnicze, co dyskwalifikuje pacjenta do zabiegu wszczepienia implantu zębowego. Nałogowe palenie papierosów Badania ukazują, że u osób uzależnionych od nikotyny częściej dochodzi do zapalenia błony śluzowej oraz tkanek okołowszczepowych. Ponadto nikotyna powoduje obkurczanie się naczyń krwionośnych, spowalnia regenerację tkanek oraz może prowadzić do wzrostu mikroflory bakteryjnej. Wszystkie te czynniki wpływają niekorzystnie na proces integracji implantu zęba z kością. Zaleca się, aby osoby uzależnione od nikotyny zrezygnowały z nałogu na czas leczenia implantologicznego lub znacząco ograniczyły ilość wypalanych papierosów. Padaczka Padaczka znajduje się na liście przeciwwskazań do wszczepienia implantów, gdyż istnieje ryzyko wstrząsu epileptycznego, urazów kostnych oraz uszkodzeń protez zębowych. Choroba ta wymaga konsultacji przez każdym inwazyjnym zabiegiem stomatologicznym. Choroby reumatoidalne Według badań ok. 65% pacjentów chorych na Reumatoidalne Zapalenie Stawów (RZS) cierpi także na paradontozę, która również znajduje się na liście przeciwwskazań do wstawienia implantu zęba. Ponadto, przyjmowanie leków sterydowych, które stosuje się w terapii RZS, jest poważnym przeciwwskazaniem do implantacji, gdyż pogarszają one proces gojenia oraz zmieniają odpowiedź systemu odpornościowego organizmu. Zaburzenia psychiczne Przeciwwskazania do implantów u osób chorych psychicznie wynikają z kilku przyczyn. Jedną z nich są przyjmowane leki, gdyż niektóre z nich mogą nieść ze sobą skutki uboczne mające niekorzystny wpływ na stan uzębienia pacjenta oraz na proces integracji implantów po zabiegu. Innym czynnikiem jest aktualny stan psychofizyczny pacjenta w czasie terapii stomatologicznej oraz brak kontaktu i utrudniona współpraca ze specjalistą, a w konsekwencji brak wymaganego reżimu podczas rekonwalescencji. W każdym przypadku wymagana jest konsultacja z lekarzem stomatologiem, który po przeprowadzeniu wywiadu i dokonaniu właściwej analizy, podejmie ostateczną decyzję. Zbyt młody wiek Z uwagi na fakt, że do 17 roku życia nasze uzębienie i kości twarzoczaszki wciąż jeszcze się kształtują, nie wykonuje się zabiegu implantacji zębów u pacjentów poniżej tej bariery wiekowej. Miejscowe przeciwwskazania do implantów Przeciwwskazania miejscowe związane są z aktualnym stanem zdrowia jamy ustnej, a więc miejsca, w jakim miałby być zastosowany implant. Do najczęściej spotykanych zaliczamy: niekorzystne warunki anatomiczne, uniemożliwiające umieszczenie implantu, urazy i stany zapalne błony śluzowej, infekcje w strukturach sąsiadujących (zatoki), nieleczona próchnica i paradontoza, niedostateczna higiena jamy ustnej. W powyższych przypadkach wszczepienie implantu staje się możliwe jedynie po uprzednim wyeliminowaniu tych przeciwwskazań dzięki skutecznemu procesowi leczenia. Przed rozpoczęciem leczenia implantologicznego, stomatolog przeprowadza wywiad oraz wykonuje kilka badań (rtg, tomografia komputerowa), które pozwalają dokonać oceny aktualnego stanu zdrowia pacjenta oraz stanu jego jamy ustnej i uzębienia. Informacje te pomogą specjaliście w podjęciu decyzji o możliwości wykonania wszczepu implantu zębowego. Decyzja ta zawsze należy do prowadzącego stomatologa i uzależniona jest nie tylko od stanu zdrowia pacjenta, lecz także od jego woli współpracy (konieczność rzucenia palenia, poprawa higieny jamy ustnej, wyleczenie próchnicy). Dzień dobry, zapewne po założeniu implantów zębowych raczej powinno się unikać stosowania takich używek jak tytoń. Z Pani relacji wynika, że implanty założone zostały już kilka miesięcy temu i organizm dobrze je przyjął. Implanty zintegrowały się z kością i dzięki temu obecnie może Pani już nosić na nich protezę. Implanty zębów - prawie każdy z nas o nich słyszał, ale czym one właściwie są? Jak działają i czy są bezpieczne? W artykule tym lek. dent. Tomasz Łukasik opowiada nam o mitach związanych z leczeniem implantologicznym. Zobacz film: "10 urodowych trików, które musisz znać" Bardzo poważnym problemem u pacjentów są brakujące zęby. Wpływają one zarówno na powstawanie wad zgryzu (zęby nachylają się w stronę luki), utrudniają jedzenie i prawidłowe żucie (szczególnie braki zębów bocznych) oraz zwiększają ryzyko ścierania się zębów. Dlatego bardzo istotne jest uzupełnienie tych braków i tu z pomocą przychodzą nam implanty. Samego implantu tak naprawdę nie widzimy - jest to kilkumilimetrowy tytanowy element w kształcie stożka, znajdujący się w kości. Dzięki bardzo zaawansowanej technologii zastosowanej przy produkcji i przygotowaniu, implant jest biozgodny z naszym organizmem i integruje się z kością, dzięki czemu może przenosić bardzo duże obciążenia. Ale po co on nam, skoro go nie widać? Otóż, dzięki zintegrowaniu z kością, zastępuje on korzeń zęba, więc możemy go wykorzystać jako fundament do odbudowy brakującego zęba. Wokół implantów krąży wiele mitów. Jakie z nich są najpopularniejsze? 1. Czy implanty sa bezpieczne? Jeśli chodzi o bezpieczeństwo, to implanty są jedną z najbardziej przewidywalnych procedur w całej stomatologii. Przeciętny odsetek powodzenia zabiegu implantacji według najnowszych badań ocenia się na 98,4%. W gabinetach korzystających z najnowszych technologii i technik zabiegowych, ten odsetek jest jeszcze wyższy. 2. Czy zabieg jest mocno inwazyjny? Jak wygląda gojenie? Sam zabieg jest całkowicie bezbolesny, z kolei gojenie zwykle przebiega łagodnie. Sama inwazyjność zabiegu jest porównywalna z usunięciem jednokorzeniowego zęba. 3. Czy o implant trzeba jakoś specjalnie dbać? Tak, o implant troszczymy się tak jak o własne zęby - należy oczyszczać je z zalegających resztek 4. Jak długo trzeba czekać, aż implant się zagoi? Zwykle są to 2-3 miesiące w żuchwie, a 3-4 miesiące w szczęce. U niektórych pacjentów albo w przypadku konieczności dodatkowych zabiegów regeneracyjnych, gojenie może trwać dłużej. 5. Czy można odbudować zęba od razu? W znacznej ilości przypadków jest to możliwe. Wszystko zależy od stanu kości u danego pacjenta i rodzaju wykonywanej odbudowy. Warto też mieć na uwadze, że natychmiastowa odbudowa w pewnym stopniu wpływa na zwiększenia ryzyka powodzenia zabiegu. 6. Jakie są rodzaje prac odbudowy na implantach? Jest dużo różnych rodzajów - od uzupełnienia pojedynczych zębów, protez wspartych na implantach, mostów odbudowujących kilka zębów lub nawet całość uzębienia. Lekarz indywidualnie dobiera co jest najlepsze w przypadku danego pacjenta, poszczególne rozwiązania róznią się też ceną. 7. Dlaczego warto odbudować ząb na implancie? Przede wszystkim, pozwala to funkcjonować tak, jakby się miało z powrotem własnego zęba. Zwlekanie z taką odbudową, ze względu na postępujący zanik kości i przesunięcia sąsiednich zębów, może nie tylko utrudnić jej prawidłowe wykonanie, ale i spowodować kolejność dodatkowego leczenia, często ortodontycznego. 8. Czy implanty mają wpływ tylko na zęby? Nie, wręcz przeciwnie - wpływają na bardzo wiele aspektów naszego zdrowia. Dzięki odbudowie wszystkich zębów nie tylko zyskujemy z powrotem zęby i chronimy pozostałe. Prawidłowa wymowa, naturalne rysy twarzy i częstość uśmiechania się. Do tego z powrotem możemy odpowiednio przeżuwać jedzenie, co pozwala zmniejszyć ryzyko wielu chorób układu pokarmowego. 9. Jakie sa przeciwskazania do założenia implantu? Jest bardzo mało sytuacji, kiedy nie ma możliwości założenia implantu. Są to głównie ciężkie choroby ogólnoustrojowe i niektóre choroby nowotworowe. Wiele chorób takich jak cukrzyca, nadciśnienie, osteoporoza, powinny być odpowiednio kontrolowane, aby nie zwiększać ryzyka zabiegu. Nieodpowiednia higiena i palenie papierosów również mogą zwiększyć ryzyko nieprzyjęcia się implantu. polecamy 3. W tej fazie leczenia przeprowadzany jest właściwy zabieg implantacji. W tym momencie zostaje do kości wszczepiony implant, który zastępuje utracony korzeń zęba. W Klinice Sokołowscy od 2011 roku stosujemy najnowocześniejsze implanty Ankylos, które pozwalają na uzyskanie najlepszych i długotrwałych efektów.
Zabieg wstawiania implantów stomatologicznych zapewnia piękny uśmiech na długie lata. Implantologia stała się też bardziej dostępna ze względu na możliwość ratalnego finansowania usług stomatologicznych. Osoby, które nie mogły do tej pory pozwolić sobie na założenie implantów, od teraz mogą cieszyć się trwałym i pięknym uzębieniem. Sztuczny ząb wymaga jednak odpowiedniej higieny, aby zachować wszystkie niezbędne właściwości. Podpowiadamy, jak dbać o implanty, aby zachować zdrowy uśmiech na dłużej. Sprawdź koniecznie! Implantologia – dlaczego właściwa higiena jest tak ważna? Implanty zębowe odporne są na próchnicę, zapalenie miazgi zębowej, a także powstawanie bakterii. Nie ulegają również demineralizacji pod wpływem kwasów oraz nie ulegają nadwrażliwości na zimne i ciepłe pokarmy. Dodatkowo implanty nie bolą. Mogłoby się zatem wydawać, że sztuczny ząb nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Jednak nic bardziej mylnego. Implanty wymagają nawet większej dbałości o czystość, niż zęby naturalne. Brak utrzymywania prawidłowej higieny jamy ustnej oraz jej niestaranność są częstymi powodami pojawienia się poważnych komplikacji po zabiegu, a także bywają powodem utraty wstawionego zęba. Jak prawidłowo dbać o implanty zębów po zabiegu? Zazwyczaj czas zrostu implantu z kością trwa maksymalnie do sześciu miesięcy. To właśnie w tym czasie utrzymywanie prawidłowej higieny jamy ustnej jest niezbędne. Zakłócenie tego procesu przez pojawienie się stanu zapalnego, może znacznie wydłużyć ten czas. Bezpośrednio po zabiegu, jak i przed zdjęciem szwów, należy ściśle przestrzegać zaleceń stomatologa. Po zabiegu nie można jeść, ani pić do momentu ustąpienia znieczulenia, a także aplikować na twarz okładów z lodu. Po tym okresie należy po każdym posiłku płukać jamę ustną letnią wodą oraz kilka razy dziennie przepłukiwać płukankę antybakteryjną. Do mycia zębów należy stosować specjalną szczoteczkę z miękkim włosiem, omijając przy tym okolice implantacji. Te same zasady dotyczą pacjentów po zabiegu All-on-4®. Ponadto zaleca się: zaniechanie picia alkoholu i palenia papierosów,ograniczenie mówienia,wstrzymanie od spożywania gorących posiłków i napojów,ograniczenie wysiłku fizycznego, w tym uprawianie sportu i dźwiganie ciężarów,rezygnację z solarium i sauny. Warto pamiętać, że w okresie 6 tygodniu po zdjęciu szwów należy również szczególnie dbać o higienę jamy ustnej. Pozwoli to na zrost implantu z kością bez zakłóceń. Bezpośrednio po zdjęciu szwów odradza się wzmożony wysiłek fizyczny. Okolice implantacji nie powinny być podrażniane poprzez dotyk palcami lub językiem. Aby załagodzić miejsce wszczepu, warto masować dziąsła miękką szczoteczką. Niezależnie od przebiegu gojenia, należy przestrzegać wizyt kontrolnych u stomatologa, który wstawiał implanty. Warszawa słynie z przeprowadzania zabiegów z zakresu implantologii. To właśnie tam znajdziesz najlepszych specjalistów w tej dziedzinie. Jak dbać o implanty zębowe na co dzień? Pamiętaj, że budowa implantu sprzyja gromadzeniu się resztek pokarmowych między koroną protetyczną a korzeniem tytanowym. To z kolei może prowadzić do powstawania kamienia nazębnego, który z czasem nawarstwia się, wywołując zapalenie okołoimplantowe. Choroba ta może natomiast spowodować nawet utratę podparcia kostnego implantu i jego wypadnięcie. Aby zapobiec takim zmianom, dbaj o prawidłową higienę dziąseł. Wskutek niewłaściwej pielęgnacji dziąsła mogą się obniżyć i odsłonić sztuczny ząb. W tym celu poleca się stosowanie specjalnych irygatorów dentystycznych. Są to urządzenia, które za pomocą wody pod ciśnieniem dokładnie usuwają resztki pokarmowe, a także pobudzają krążenie krwi w dziąsłach. Wymień również zwykłą szczoteczkę na szczoteczkę soniczną, ponieważ jest ona łagodniejsza dla dziąseł. Od czasu do czasu skorzystaj z zabiegu skalingu, czyli usuwania kamienia nazębnego oraz piaskowania. Co pomoże Ci lepiej zadbać o sztuczny ząb? W zachowaniu odpowiedniej higieny jamy ustnej po zabiegu wstawienia implantu pomoże Ci dobranie właściwych produktów, które wspomogą ochronę dziąseł i zapobiegną odkładaniu się płytki zębowej. Niezbędna jest oczywiście specjalna szczoteczka z miękkim włosiem, która pozwoli na dokładne czyszczenie miejsca wszczepu bez jego podrażniania. Substancję, którą szczególnie poleca się w takich przypadkach, jest przeciwbakteryjna chlorheksydyna, którą znajdziesz w pastach, płynach i żelach, a nawet niciach dentystycznych. Pamiętaj, aby regularnie myć sztuczny ząb przynajmniej dwa razy dziennie, a najlepiej po każdym posiłku. Warto również co wieczór przepłukiwać jamę ustną specjalnym płynem antyseptycznym, nie pomijając przy tym dokładnego oczyszczania szczelin między zębami za pomocą irygatora lub nici dentystycznych. Twój piękny uśmiech w Twoich rękach! Właściwie dopasowanie i zadbane implanty pozwalają na cieszenie się zdrowym i atrakcyjnym wyglądem przez wiele lat. Profesjonalna implantologia oferuje szereg zabiegów, dzięki którym odzyskasz stałe uzębienie na dłużej. Warto zatem dbać o implanty niemniej, niż o zęby naturalne.
Po udanej implantacji zęba, kluczowym etapem jest okres powojenny, który wymaga szczególnej uwagi i troski. Pacjenci, zwłaszcza ci starsi, muszą zrozumieć, że sukces implantów zależy w dużej mierze od starannego monitorowania i odpowiedniej pielęgnacji po zabiegu.
Wszczepienie implantu zęba pozwala na odtworzenie zęba, który nie tylko dobrze wygląda, ale również prawidłowo spełnia swoją funkcję. Tytanowy implant osadza się w kości szczęki lub żuchwy, która z czasem odbudowuje się wokół niego. Samo wszczepienie implantu nie zastępuje brakującego zęba, dlatego też niezbędne jest wykonanie odbudowy protetycznej, czyli wstawienie protezy, korony lub mostu. spis treści 1. Wskazania i przeciwwskazania do wszczepienia implantu zęba 2. Na czym polega wszczepienie implantu zęba? 3. Jak dbać o implant? 1. Wskazania i przeciwwskazania do wszczepienia implantu zęba Wszczepienie implantu dentystycznego możliwe jest niemal u każdego pacjenta. Głównym wymogiem umożliwiającym przeprowadzenie tego zabiegu są zdrowe dziąsła i przyzębie a także wystarczająca ilość kości. U osoby posiadającej zbyt małą ilość kości implant byłby niestabilny. Osoba decydująca się na implanty stomatologiczne musi liczyć się z koniecznością regularnych wizyt u stomatologa oraz szczególnego dbania o higienę jamy ustnej. Zobacz film: "Skąd się bierze ból pooperacyjny?" Zabieg implantologiczny może nie być wskazany: u osób nadużywających alkoholu – alkohol spowalnia proces gojenia się przyzębia; u nałogowych palaczy – palenie papierosów również hamuje gojenie ran; u osób cierpiących na paradontozę, czyli choroby przyzębia – należy je wyleczyć przed zabiegiem, inaczej efekt będzie krótkotrwały; u osób z osłabioną odpornością (cierpiące na choroby autoimmunologiczne, przyjmujące sterydy lub poddawane radioterapii); u osób cierpiących na bruksizm, czyli patologiczne starcie zębów. 2. Na czym polega wszczepienie implantu zęba? Zabieg implantacji zęba wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Jest on bezbolesny i w zależności od ilości wszczepianych implantów może trwać od pół godziny do 2 godzin. Implant wprowadzany jest, w tzw. łoże kostne, przygotowane za pomocą specjalnego wiertła. Jeśli implant jest prawidłowo wstawiony i stabilny, rana zostaje zaszyta. Implant nie jest widoczny w jamie ustnej, gdyż zasłania go błona śluzowa. Po 2 tygodniach zdejmuje się szwy. Przez 3 miesiące (dla implantów w żuchwie) lub 6 miesięcy (dla implantów w szczęce) trwa proces osteointegracji, kiedy tkanka kostna nabudowuje się wokół implantu. Po upływie tego czasu implant zostaje odsłonięty, po czym wkręca się w niego śrubę gojącą. Po kolejnych 2 tygodniach można wstawić ostateczne uzupełnienie protetyczne. 3. Jak dbać o implant? Osoba po zabiegu implantologicznym powinna zwracać szczególną uwagę na higienę jamy ustnej. W jej zakres wchodzi mycie zębów przynajmniej 2 razy dziennie i stosowanie nici dentystycznej. Niezwykle ważne są również regularne wizyty u stomatologa (co pół roku), a także usuwanie kamienia nazębnego. Zaniedbanie higieny jamy ustnej może prowadzić do zapalenia dziąsła wokół implantu, zaniku kości, a w konsekwencji do odsłonięcia implantu. Wszczepienie implantu zęba jest bezpiecznym zabiegiem, który kończy się sukcesem w 98% przypadków. Implant może służyć całe życie, jeśli tylko przestrzega się podstawowych zasad higieny jamy ustnej. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Tomasz Makos Lekarz, autor wielu publikacji dla lekarzy i pacjentów z zakresu gastroenterologii i onkologii klinicznej. wmrK. 114 302 342 179 343 170 374 441 158

po zabiegu implantacji zęba forum