Każdego roku dentyści usuwają miliony zębów mądrości. Czy słusznie? W niektórych przypadkach owszem, jednakże w większości ekstrakcja ósemek jest niepotrzebna. Oczywiście pojawienie się zębów mądrości wiąże się ze zmianami w jamie ustnej. Jako, że znajdują się w trudno dostępnych miejscach, często mamy z nimi wiele problemów. Nie zmienia to jednak faktu, ze ósemki

W okolicach pięćdziesiątego roku życia garderoba każdej kobiety powinna ulec pewnym modyfikacjom. Panuje powszechne przekonanie, że kobieta po pięćdziesiątce nie powinna eksponować ramion, kolan czy nosić długich włosów. Czy rzeczywiście? To nie metryka, ale indywidualna ocena kondycji i stanu skóry, poprzedzona krytycznym spojrzeniem w lustro, powinna o tym decydować. - Często na skórze po 50 roku życia obserwujemy przebarwienia, zmarszczki statyczne lub związane z grawitacją, a także ze zmniejszeniem sprężystości i elastyczności skóry. Po ukończeniu 50 roku życia naskórek kobiety staje się coraz cieńszy, a warstwa rogowa ulega pogrubieniu w wyniku czego skóra traci naturalny blask - mówi Iwona Cimaszkiewicz , lekarz medycyny estetycznej i właścicielka gabinetu Estetic Time. - Dochodzi również do nadmiernej naskórkowej utraty wody przez co skóra staje się bardziej sucha i szorstka. W dzisiejszych czasach jest wiele metod z zakresu medycyny estetycznej, które wpływają stymulująco na produkcję kolagenu. Skóra na ramionach, jak i na szyi czy dekolcie jest bardzo cienka i delikatna. Zabiegi mezoterapii igłowej z wykorzystaniem kwasu hialuronowego pomogą uzupełnić jego ubytki w skórze, jednocześnie głęboko ją nawilżając. Korzystając z serii zabiegów mezoterapii igłowej przed porą letnią lub w trakcie, dajemy skórze długotrwale nawilżenie i ochronę tkanek przed szkodliwym działaniem czynników zewnętrznych i promieni UV - dodaje. Aktywna zawodowo, świadoma swojej kobiecości i dbająca o siebie kobieta niczego nie musi udowadniać. Nie ma powodu, by kobieta po pięćdziesiątce była niewidzialna - jeszcze dziesięć lat temu, nie do pomyślenia. - Dbam o siebie, wciąż noszę rozmiar 38. Nie czuję specjalnej różnicy po skończeniu pięćdziesięciu lat i nie uważam, że powinnam z czegokolwiek rezygnować. Kiedy jestem dobrze ubrana, od razu czuję większą pewność siebie, zadowolenie. W szpilkach nadal czuję się jak "milion dolarów", chociaż dekolt bluzki częściej przykrywam dużym naszyjnikiem. Myślę, że jedynym ograniczeniem dla kobiet w moim wieku powinna być odrobina dobrego smaku i wyobraźnia- mówi pani Anna, architekt, lat są ogólne zasady doboru stroju po 50. roku życia? Mniej znaczy więcej. Bardzo istotny staje się dobór dobrych jakościowo tkanin, które będą miękko układały się na sylwetce. Należy uważać zarówno na zbyt obcisłe ubrania, ale też na modne w tym sezonie fasony typu oversize. Starannie uszyte ubrania z naturalnych materiałów są dobrą inwestycją w każdym wieku. Proste fasony zawsze można urozmaicić odważnymi dodatkami. Smutną paletę kolorów warto omijać szerokim łukiem. Jasne barwy odmładzają a intensywne odcienie zieleni, szafiru i purpury będą prezentowały się szlachetnie. Podążać za trendami, czy wybrać bezpieczną klasykę? Sprawdziliśmy, które z sezonowych propozycji mogą zagościć w stylowej szafie dojrzałej kobiety. Jak nosić połyskliwe ubrania? Jeśli podążasz za trendami i zdecydujesz się na srebrne lub złote ubrania, zwróć uwagę, by miały raczej prostą formę. Sportowy charakter albo nawiązania do lat 50. pomogą stworzyć nowoczesny i stylowy zestaw. Pudełkowy żakiet ze srebrnym połyskiem albo złoty sweter założony do dżinsów będą świetnym nawiązaniem do sezonowych tendencji. Proste spodnie z połyskiem o kroju cygaretek wzbogacone o męskie buty, duży zegarek i zwyczajny czarny top, to zarazem klasyczny i elegancki zestaw. Błyszczące ubrania i dodatki zwracają uwagę, rozświetlają cerę i są kopertowe lub szmizjerki mają kluczowe znacznie dla kształtowania figury. Elegancka, wiązana w talii szmizjerka o prostym fasonie i z rękawem trzy czwarte to uniwersalna i kobieca propozycja. W ofercie trójmiejskich butików bez trudu znajdziemy propozycje nawiązujące do modnego stylu safari, wzorzyste lub dżinsowe. Fasony nawiązujące do lat 60., a więc proste, sięgające kolan sukienki bez wyraźnie zaznaczonej talii, będą doskonałym tłem dla okazałego naszyjnika. Ołówkowa spódnica tuż za kolana na pewno wygląda szykowniej i bardziej zmysłowo niż niejedna spódniczka mini. Eksponuje talię i wydłuża nogi. Na co dzień noszona z lekkim sweterkiem, wieczorem odnajdzie się w towarzystwie nawet najbardziej ekstrawaganckiej kurtki typu bomber. - Cieszmy się latem i jego urokami, ale pamiętajmy, że mniej znaczy więcej i nie odmładzajmy się na siłę. Kobieta jest piękna w każdym wieku i powinna to podkreślać strojem. Zamiast krótkiej mini wybierzmy spódnicę ołówkową z delikatnej dzianiny. Latem dobrym wyborem okaże się sukienka ze zwiewnej tkaniny, koniecznie do kolan lub dłuższa, w modnej wersji maxi. Nie ma żadnych ograniczeń- kwiaty, zwierzęce wzory i grochy nie znają metryki. Nie jestem zwolenniczką nadmiernego eksponowania ramion i dekoltu, chodzi przecież o to, by podkreślać atuty i maskować mankamenty sylwetki. Przekonajmy się do lnu, nie jest może zbyt praktyczny, bo wyjątkowo się gniecie, ale tak delikatny materiał pomoże nam przetrwać upały- mówi Elżbieta Skoczeń, wizażystka i stylistka. Nie ma powodu, by po pięćdziesiątym roku życia rezygnować z dżinsu. Zwłaszcza, że występuje w tak wielu fasonach, którymi świetnie możemy modelować sylwetkę. Oczywiście granatowe spodnie z prostą czy zwężaną nogawką będą prezentowały się o niebo lepiej niż poszarpane i potraktowane wybielaczem dżinsy w stylu boyfriend. Zamiast biodrówek, których wciąż nie brakuje na sklepowych półkach, warto postawić na modne w tym sezonie modele z nieco wyższą talią. Krótkie szorty czy legginsy wybierajmy raczej w zaciszu przydomowego dżinsy w połączeniu z białą koszulą i dopasowaną marynarką to już klasyka gatunku. Zwyczajny dżinsowy zestaw warto urozmaicić ciekawą fakturą pozostałych ubrań, np. prążkowanym żakietem nawiązującym do kultowego projektu Chanel lub oryginalną biżuterią. Pastelowe ubrania, zwłaszcza te w odcieniu pudrowego różu, nadają się zarówno na co dzień, jak i na wieczorne wyjścia. Delikatny róż jest kolorem eleganckim, który rozświetla cerę i ujmuje lat. Jasne odcienie błękitu działają podobnie a poza tym pasują do każdego typu cery. By pastelowe kolory nie wyglądały infantylnie, możemy postawić na czarne lub szare dodatki. Żakiet w kolorze landrynkowego różu uspokoisz fasonem nawiązującym do lat 60., o nieco obszernym kroju, z widocznymi przeszyciami i rękawach trzy czwarte. Będzie pasował zarówno do dżinsów, jak i zwężanej spódnicy. Ubranie to nie kostium, korzystajmy więc ze sprawdzonych pomysłów na elegancję. Minimalistyczne stylizacje znakomicie współgrają z nowoczesną biżuterią i oryginalnymi dodatkami. Przy prostych fasonach świetnie prezentują się stonowane kolory: cała gama szarości, czerń, beż, granat i biel. Odrobina mocnego koloru w dodatkach, np. turkusowe kolczyki, czy torebka w odcieniu fuksji nie burzą harmonii minimalistycznej kompozycji. Ta odrobina koloru wystarczy, by podkreślić kobiecość. O makijażowe triki dla dojrzałej cery zapytaliśmy wizażystkę, Elżbietę kosmetyków z brokatem i perłowym połyskiem. Nie tuszują mankamentów dojrzałej cery i uwypuklają zmarszczki. Postawmy na matowe, delikatne cienie do powiek oraz na dobry korektor pod oczy w z mikropigmentami, który optycznie odejmie nam lat i odświeży cerę. Polecam stosowanie podkładów lekko kryjących i liftingujących, Jeżeli chodzi o tusz do rzęs, to ważne, aby był trwały i nie odbijał się na powiekach. Długie i pogrubione rzęsy optycznie zamaskują tzw. opadającą powiekę. Pomadki czy błyszczyki? Tutaj kwestie pozostawiam do wyboru paniom. Błyszczyki na pewno pozwalają uzyskać bardziej świeży i naturalny wygląd, są też po prostu łatwiejsze w użyciu. Pamiętajmy jednak, że jeśli mamy opadające kąciki ust powinnyśmy to skorygować przy pomocy konturówki. Nie szalejmy z wyrazistą fuksją i pomarańczem modnymi w tym sezonie, wybierajmy odcienie pomadek zbliżone do koloru ust. Na wielkie wyjścia zawsze świetnie sprawdza się klasyczna czerwień. Jeżeli chodzi o kontrowersje wokół skracania włosów i zasadę, że fryzura powinna być tym krótsza, im więcej mamy lat, to zupełnie się z tym nie zgadzam. Kobiece włosy powinny być przede wszystkim zadbane, odpowiednio nawilżone i oddane w ręce profesjonalisty. Długość i kolor nie mają tu większego znaczenia.

Usuwanie ósemek Są takie zęby w naszej jamie ustnej, które przynoszą więcej szkód niż pożytku. Stanowią przyczynę częstych dolegliwości bólowych i dodatkowych wizyt w gabinecie stomatologicznym. Przy ich okazji często dowiadujemy się o tym, że istnieje coś takiego jak „zatrzymana ósemka” i częstokroć słyszymy wyrok – że czeka nas chirurgiczne usuwanie ósemek. Ale czy ósemki trzeba zawsze usuwać? Czy naprawdę są takimi „złymi” zębami? Kilka słów o ósemkach Ósemki, czyli trzecie zęby trzonowe, nazywane są najczęściej zębami mądrości. Z mądrością na szczęście nie mają nic wspólnego, bo gdyby tak było ok. 35% ludzi na świecie, bo tylu ósemki w ogóle nie wyrastają, mieliby znacznie niższe IQ i to wyłącznie z racji braku danego zęba. Skąd zatem takie określenie? Otóż ósemki wyrzynają się, kiedy osiągamy dojrzałość – mniej więcej pomiędzy 17, a 25 rokiem życiem. A że mądrość traktowana jest jako domena osób dojrzałych, przyjęło się ich potoczne określenie mianem zębów mądrości. Pojawienie się ósemek do 25 roku życia nie jest oczywiście regułą. Bywa niekiedy, że wyrastają po 50 roku życia, albo w ogóle. Warto również wspomnieć, że ich wyrzynanie jest procesem stopniowym, który może trwać nawet kilka lat. Ósemki traktowane są obecnie jako relikt przeszłości, który niektórzy z nas otrzymują w spadku po swoich pierwotnych przodkach. Niegdyś bowiem, pradawny człowiek posiadał dużą szczękę ze znacznie większą liczbą zębów niż współcześnie – można było w niej znaleźć ósemki, dziewiątki, a nawet zęby dziesiąte. Wszystkie one pełniły istotną funkcję w przeżuwaniu i miażdżeniu trudnego do rozdrobnienia surowego pokarmu. Z biegiem czasu, gdy człowiek odkrył ogień i powszechnie zaczął stosować termiczną obróbkę żywności, wszystkie nadliczbowe zęby zaczęły zanikać. Niesłużące zupełnie niczemu ósemki również zanikają i często występują w formie szczątkowej. Usuwanie ósemek - wskazania W toku ewolucji zmniejszyła się nasza szczęka i co za tym idzie skurczyła się przestrzeń w jamie ustnej mogąca pomieścić nadprogramowe trzonowce. Według szacunków, w nawet 65% przypadków ósemki nie znajdują wystarczającej ilości miejsca w szczęce. Jaki jest tego efekt? Ósemki wyrzynając się nie tylko powodują ból, ale i ściskają pozostałe zęby przyczyniając się w ten sposób do stłoczeń i nieprawidłowego zgryzu. Warto w tym momencie dodać, że chirurgiczne usuwanie ósemek jest dosyć często wykonywane profilaktycznie, przed podjęciem właściwego leczenia ortodontycznego. Taki krok nie tylko usprawnia proces prostowania zębów, ale i pozwala zapobiec krzywieniu się zębów po zakończeniu leczenia ortodontycznego. Usuwanie ósemek bardzo często wynika również ze zmian próchniczych, które je objęły. Zęby mądrości są bowiem usytuowane w tak odległym miejscu szczęki, że trudno jest dotrzeć do nich szczoteczką i dokładnie usuwać nagromadzone tam resztki pokarmowe. Należy także dodać, że bakterie próchnicotwórcze bytujące na zębach mądrości mogą z biegiem czasu przenieść się na sąsiednie zęby. Chirurgiczne usuwanie ósemek zaleca się również w przypadku nawracających stanów zapalnych dziąsła otaczającego. Te, z racji długoletniego wyrzynania się zębów mądrości mogą powracać bardzo często, powodując przy tym ogromny ból i nieprzyjemny zapach z ust oraz utrudniając przeżuwanie i przełykanie pokarmów. Stan zapalny dziąsła może przyczynić się także do bólu ucha, podwyższonej temperatury ciała i ogólnego osłabienia stanu zdrowia pacjenta. Usuwanie ósemek jest częstokroć jedynym efektywnym rozwiązaniem w przypadku rozwijających się ropni, zgorzeli bądź torbieli zębopochodnych, które dosyć często dotykają zębów mądrości. Zatrzymana ósemka Zatrzymana ósemka to kolejny, bardzo częsty problem dotyczący zębów mądrości. Zatrzymana ósemka oznacza, że wspomniany ząb wykształcił się w prawidłowy sposób, ale utknął w kościach szczęki – częściowo (gdy kawałek korony zęba wystaje z dziąsła) bądź całkowicie (zęba nie widać przez dziąsło). O ile częściowo zatrzymaną ósemkę jesteśmy w stanie dostrzec niekiedy nawet samodzielnie, o tyle w przypadku całkowicie zatrzymanej, konieczne jest zrobienie zdjęcia ortopantomograficznego. Możemy także kierować się objawami jakie daje zatrzymana ósemka, bo te bywają bardzo dotkliwe. Zatrzymana ósemka może wywoływać przewlekły, samoistny ból oraz stan zapalny rozwijający się w dziąśle, w miejscu w którym standardowo powinna się wyrżnąć. Może również powodować szczękościsk i trudności w szerokim otwarciu ust oraz parodontozę zębów sąsiadujących. W przypadku częściowego zatrzymania ósemki mogą natomiast pojawić się zmiany próchnicze w wystającym z dziąsła fragmencie korony. Zatrzymana ósemka, która zamiast wyrżnąć się rośnie poziomie w dziąśle, powoduje ponadto ucisk na korzenie pozostałych trzonowców, które w efekcie ściskają (stłaczają) inne zęby. Z tych właśnie powodów usuwanie zatrzymanej ósemki jest zabiegiem koniecznym do przeprowadzenia i bardzo często spotykanym w gabinetach stomatologicznych. Warto również dodać z jakich powodów pojawia się zatrzymana ósemka, bo jest to zjawisko, które dotyczy nawet 50-80% wszystkich pacjentów dorosłych. Najczęstszą przyczyną bywa zbyt mało miejsca w jamie ustnej bądź nieodpowiednie lub zbyt ciasne ułożenie zębów w łukach zębowych. Bywa także, że zatrzymana ósemka stanowi „spadek” po naszych rodzicach czy dziadkach, a jej pojawienie się mamy po prostu zapisane w genach. Chirurgiczne usuwanie ósemek Chirurgiczne usuwanie ósemek czyli dłutowanie jest chyba jednym z najbardziej znienawidzonych zabiegów stomatologicznych. Utarło się, że jest niezwykle bolesne i skomplikowane, ale spokojnie – to mit. Współczesna stomatologia wraz z najnowszymi technologiami sprawiły, że jest to zabieg jak każdy inny, a dzięki znieczuleniu komputerowemu pacjent pozbawiony jest większości niemiłych wrażeń. Usuwanie ósemek to zabieg trwający mniej więcej godzinę. Często przeprowadzany jest z użyciem mikroskopu, dzięki któremu lekarz ma dokładny wgląd zarówno w stan zęba, jak i przeprowadzane działania. Chirurgiczne usuwanie ósemek rozpoczyna się jednak od szczegółowego wywiadu z pacjentem na temat przebytych chorób, ogólnego stanu zdrowia i reakcji na środki znieczulające oraz od wykonania zdjęcia rentgenowskiego, a dokładniej panoramicznego zębów. Dzięki niemu chirurg szczękowy będzie mógł określić położenie zęba i korzeni względem kości, co znacznie ułatwi mu późniejsze działania. Następnie, w okolice usuwanego zęba dokonuje miejscowego znieczulenia sterowanego komputerowo, co w przeciwieństwie do standardowej aplikacji anestetyka strzykawką jest rozwiązaniem w pełni bezbolesnym. Znieczulenie to pozbawia pacjenta jakiegokolwiek bólu, zachowuje natomiast czucie dotyku. W praktyce oznacza to, że może on odczuwać delikatny ucisk i rozpieranie w operowanym miejscu. Gdy znieczulenie zacznie działać, chirurg szczękowy może rozpocząć chirurgiczne usuwanie ósemek. Lekarz nacina błonę śluzową dziąsła znajdującą się tuż przy usuwanym zębie, oddziela od kości płat śluzówki wraz z okostną, a następnie za pomocą specjalnych wierteł rozseparowuje korzenie zęba. Za pomocą dźwigni stomatologicznej dokonuje rozchwiania rozdzielonych korzeni zęba i wyjmuje je przy użyciu kleszczy chirurgicznych. Usuwanie zatrzymanej ósemki wymaga natomiast nieco innej procedury. Chirurg szczękowy, w celu stworzenia dostępu do zatrzymanego w kości zęba musi naciąć płat błony śluzowej dziąsła, usunąć go i wyciąć odpowiednią ilość kości nad zębem. Dalsze kroki wyglądają analogicznie, jak w przypadku ekstrakcji całkowicie wyrżniętych ósemek – separacja korzeni, rozchwianie i ich wyjęcie. Usuwanie ósemek wiąże się oczywiście z powstaniem rany pozabiegowej, którą trzeba dokładnie oczyścić, aby zminimalizować ryzyko zakażenia bakteryjnego. Lekarz zazwyczaj używa w tym celu ozonu, który wykazuje bardzo dobre właściwości przeciwdrobnoustrojowe. Chirurgiczne usuwanie ósemek wymaga zaszycia dziąsła na ogół 6-7 szwami, które usuwane są po tygodniu od zabiegu. Jeżeli usuwanie dotyczyło całkowicie zatrzymanej ósemki, lekarz przed założeniem szwów wypełnia ubytek w kości preparatem kościozastępszym. Usuwanie ósemek – przygotowanie do zabiegu Usuwanie ósemek jest zabiegiem, który w zasadzie nie wymaga jakichś specjalnych przygotowań. Wyjątek stanowią m. in. pacjenci przyjmujący lekarstwa rozrzedzające krew – ci powinni zaprzestać stosowania farmakoterapii na kilka dni przed zabiegiem. Osoby palące papierosy powinny zrezygnować z nich na co najmniej 12 godzin przed samym zabiegiem. Przed wizytą w gabinecie stomatologicznym dobrze jest również zjeść ciepły, porządny posiłek, bowiem po samym zabiegu przez kilka dni będzie pacjentowi towarzyszył duży reżim dietetyczny. Chirurgiczne usuwanie ósemek – postępowanie po zabiegu Kilka godzin po zabiegu, w miejscu usuniętej ósemki może pojawić się bolesny obrzęk. Jest to zjawisko zupełnie normalne, którego objawy można zminimalizować przykładając zimne okłady w okolicę zewnętrznej strony policzka lub warg usuniętego zęba. Można do tego użyć specjalnych kompresów schłodzonych wcześniej w zamrażalniku bądź zamrożonej plastikowej butelki z wodą owiniętej w ręcznik. Ważne jest, aby okłady nie były zbyt zimne, gdyż mogą nasilić ból i wydłużyć proces rekonwalescencji. Gdy minie działanie znieczulenia, pacjent może odczuwać ból, którego można się pozbyć stosując leki na bazie Ibuprofenu bądź Metamizolu. W żadnym wypadku nie należy zażywać Polopiryny bądź Aspiryny, bowiem te znacznie obniżają krzepliwość krwi. Usuwanie ósemek wiąże się również w wprowadzeniem po samym zabiegu sporego reżimu dietetycznego. Nie należy jeść ani pić przez ok. 2 godz. po zabiegu, dodatkowo, kilka dni po nim należy spożywać wyłącznie miękkie, chłodne i delikatnie przyprawione pokarmy. Na co najmniej 2 dni od zabiegu powinno się zrezygnować z nadmiernej aktywności fizycznej, palenia tytoniu, picia alkoholu oraz napojów ciepłych i gazowanych. Usuwanie ósemek oczywiście nie wyklucza faktu, że należy dbać o higienę jamy ustnej. Zęby należy zatem myć dwa razy dziennie, omijając szczoteczką okolice rany pozabiegowej. Aby zminimalizować ryzyko wypłukania skrzepu, należy również powstrzymać się od intensywnego płukania ust przez kilka dni po zabiegu. Chirurgiczne usuwanie ósemek zazwyczaj nie wymaga wdrożenia specjalnej antybiotykoterapii po zabiegu. Wyjątek stanowi usuwanie ósemek u pacjentów posiadających m. in. upośledzoną odporność organizmu czy chorujących na cukrzycę Szczękościsk po usunięciu ósemki, czyli możliwe powikłania Usuwanie ósemek podobnie jak niemalże każdy zabieg stomatologiczny, niesie za sobą ryzyko pewnych powikłań. Pacjenci najczęściej uskarżają się na szczękościsk po usunięciu ósemki. Dolegliwość ta, spowodowana na ogół podrażnieniem bądź uciskiem mięśni żucia i mająca bezpośredni związek z procesem gojenia rany, powinna zacząć ustępować po około 1 tygodniu po zabiegu, natomiast po 2 tyg. powinna zupełnie przeminąć. Chirurgiczne usuwanie ósemek wiąże się również z obrzękiem policzka i opuchlizną dziąsła, które powinny ustąpić w ciągu 2 dni od zabiegu. Do innych możliwych powikłań zaliczyć można przedłużone krwawienie, pojawienie się krwiaka oraz zapalenie zębodołu. To ostatnie, nazywane również suchym zębodołem, powstaje w wyniku nieumyślnego wypłukania skrzepu ochraniającego ranę pozabiegową bądź niewytworzenia się go w ogóle. W takiej sytuacji dochodzi do rozwoju zakażenia bakteryjnego w ranie po usuniętym zębie, pacjent odczuwa wówczas silny ból, promieniujący do skroni, ucha, a nawet oczodołu. Suchy zębodół pojawia się na ogół po 2-3 dniach po ekstrakcji zęba i jako, że wymaga wdrożenia odpowiedniej antybiotykoterapii i oczyszczenia rany, wymaga pilnej konsultacji stomatologicznej. Usuwanie ósemek w znacznie rzadszych sytuacjach może także spowodować porażenie nerwu zębodołowego dolnego lub językowego, objawiające się zaburzeniami czucia w języku bądź dolnej wardze. Całkowicie normalnym stanem jest również ból, który pojawia się po zabiegu. Jeżeli z biegiem czasu nasila się i dodatkowo pojawiają się takie objawy jak podwyższona temperatura, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem. Czy ósemki trzeba usuwać? Zdrowych ósemek oczywiście nie trzeba usuwać, chyba że istnieją wyraźne przesłanki ku temu, wynikające chociażby z konieczności podjęcia leczenia ortodontycznego. W przypadku chorych zębów mądrości, odpowiedź na pytanie „czy ósemki trzeba usuwać”, niestety nie jest taka prosta. Generalnie, wśród stomatologów można wyróżnić dwie szkoły. Według jednej, usuwanie ósemek powinno być przeprowadzane w sytuacji, gdy wymagają one leczenia endodontycznego. Czemu? Otóż zęby mądrości często posiadają więcej korzeni, atypowy kształt, a z racji swojego położenia utrudniony dostęp do kanału korzeniowego. Cechy te sprawiają, że leczenie kanałowe jest trudne i częstokroć nieopłacalne dla samego pacjenta, gdyż w wielu przypadkach problem z ósemką szybko powróci i wówczas trzeba ją będzie usunąć. Według drugiej szkoły, zęby mądrości powinno się leczyć, gdyż w przyszłości mogą nam służyć za oparcie ewentualnego uzupełnienia protetycznego. Jeżeli chodzi natomiast o usuwanie zatrzymanej ósemki, bez względu na to czy jest ona zatrzymana częściowo czy całkowicie, odpowiedź jest jasna - usuwamy. Zatrzymana ósemka, szczególnie ta częściowo, stanowi bowiem idealne miejsce dla rozwoju bakterii wywołujących choroby przyzębia. „Działalność” owych bakterii z biegiem czasu może jednak znacznie wykroczyć poza jamę ustną. Mogą za pośrednictwem krwiobiegu przedostać się do innych partii organizmu i wywołać chociażby zapalenie opon mózgowych. Warto dodać, że usuwanie ósemek najlepiej jest wykonać ok 20-25 roku życia. Jest wówczas nie tylko łatwiejsze, ale towarzyszy mu również znacznie szybszy proces regeneracji kości i tkanek oraz gojenia całego przyzębia. Jeżeli jednak jednoznaczne wskazania do ekstrakcji pojawią się w wieku późniejszym, również nie należy zwlekać z decyzją. Serdecznie zapraszamy na zabieg usuwania ósemek do naszego gabinetu.

Dentyści i chirurdzy jamy ustnej na ogół nie usuwają zębów mądrości jako środka zapobiegawczego po ukończeniu 27 roku życia, ponieważ wzrasta ryzyko powikłań, np. uszkodzenia pobliskich nerwów. Dopiero dokuczający ból prowadzi do decyzji o ich wyrwaniu. Większość ludzi ma 32 zęby, w tym cztery zęby mądrości.

Zębem mądrości nazywamy najtylsze zęby trzonowe, które mogą zacząć wyrastać już od 14 roku życia. Przebicie dziąseł może nastąpić między 18 a 25 roku życia. Zęby mądrości nie wyrastają u każdego a co ważniejsze nie trzeba je w każdym przypadku do usunięcia dochodzi wtedy, gdy stawia problem np. nie ma wystarczająco dużo miejsca do wyrośnięcia, co może doprowadzić do zatorów zębów. Często powodują zapalenia i szybko może się pojawić próchnica, w takich przypadkach lepiej pozbyć się zęba zwracać dużą uwagę w przypadku, gdy doszło już do jakiejś interwencji np. w formie aparatu przez regulację zębów, żeby można było usunąć ząb mądrości zanim dojdzie ponownie np. do zatorów zębów. Ekstrakcja czy usuwanie drogą chirurgiczną? W przypadku, jeżeli ząb przebiło już dziąsło i jest w trakcie wyrastania stomatolog jest w stanie już po prostu go wyciągnąć. Jeżeli leżą w niezwykły sposób w szczęce i nie są wyrośnięte, tylko chirurg może wyoperować zęby. Uzdrowienie może potrwać parę dni, zależnie od poważności zabiegu. W tym czasie nie można palić, ponieważ to zakłócałoby dopływ krwi, co utrudnia gojenie się rany. Spożywanie produktów mlecznych przez trzy dni też jest paru dniach można już spożywać twarde posiłki, lecz ze sportem musimy „zerwać” do póki nasz lekarz ponownie nie pozwoli, ponieważ rana może łatwo pęknąć. Musimy lekko myć zęby, lecz mycie zębów nie odpuszczajmy. Przez nastęne parę dni jest polecane antyseptyczne płukanie jamy ustnej. Zdehcie: 1.

Rn3l. 58 147 400 125 313 345 447 480 71

zęby mądrości po 50 roku życia